ธรรมะประดุจงูพิษ-จับผิดฉกกัดตน

ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์

...

คนที่จะตกเหวนั้นไม่ได้ก้าวผิดจากขอบเหวไปเป็นสิบเป็นร้อยก้าวแล้วค่อยหล่นลงไป...หากแต่ก้าวผิดเพียง 1 ก้าวเท่านั้นเอง

ในทำนองเดียวกัน..บานประตูหรือหน้าต่างที่บิดผิดรูปไปเพียง 1 มิลลิเมตรก็ทำให้ปิดเข้าวงกบไม่ได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องบิดผิดรูปไปอย่างมากมาย ส่วนที่บิดผิดรูปไปเพียงเล็กน้อยนี้กลับกลายเป็นเครื่องขวางประตูหรือหน้าต่างทั้งบานได้

...

สิ่งที่ผมได้รับการชี้แนะและเฝ้าเตือนตนเสมอมาก็คือ...

ธรรมะที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วนั้นเป็นสิ่งที่ละเอียดลึกซึ้งเกินกว่าบุรุษผู้แสนชาญฉลาดจะนึกคิดวิเคราะห์เพื่อทำความเข้าใจเอาได้

พระพุทธองค์ทรงบำเพ็ญบารมีนับพระชาติไม่ถ้วนเพื่อบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อทรงบรรลุแล้วยังทรงพิจารณาอยู่นานก่อนที่จะทรงตัดสินพระทัยประกาศพระธรรม

การศึกษาและปฏิบัติธรรมจึงควรวางใจให้ดี หากด่วนสรุป "ปลงใจเอาตามความเข้าใจ" ก็จะกลายเป็นเครื่องขวางพระสัทธรรมแท้อันละเอียดลึกซึ้งแทน ... ความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนเพียงเล็กน้อยนี้จะกลับกลายเป็นเครื่องขวางประดุจการบิดผิดรูปของบานประตูเพียง 1 มิลลิเมตรที่ไม่สามารถสังเกตได้ด้วยสายตา...ยิ่งไปกว่านั้นอาจจะเป็นเสมือนก้าวที่พลาดเพียงก้าวเดียวที่ทำให้หล่นลงไปในเหวเลยทีเดียว

"การไม่ด่วนปลงใจ" ประกอบด้วยความอดทนเพียรพยายามใน "การปฏิบัติฝึกตน" ตามข้อปฏิบัติที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ดีแล้ว จึงเป็นสิ่งที่สำคัญกว่าการพยายามทำความเข้าใจพระธรรมด้วยการคิดวิเคราะห์เอา

แต่แม้กระนั้น...

ความลำบากสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ ปุถุชนไม่รู้ใจตนที่แท้จริง หากมีวาสนาได้พบผู้ชี้ทางที่ถูกต้องแล้วก็ต้องมั่นคงในศรัทธาและน้อมนำปฏิบัติอย่างสมควรแก่ธรรม พระธรรมไม่เคยแปรเปลี่ยนแต่ปุถุชนผู้ยังเข้าไม่ถึงธรรมย่อมพร้อมจะคลาดเคลื่อนในธรรมอยู่เสมอ

ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในตนนั้นเห็นได้ยากยิ่งนัก แม้เราดีขึ้นก็ไม่รู้ว่าดีขึ้นหากไม่มีผู้ชี้บอก ยิ่งกว่านั้นหากเราเสื่อมลงเราก็ไม่รู้ตัวเช่นกันและยังชี้ให้เห็นได้ยากกว่าอีกทั้งยังเป็นอันตรายอย่างร้ายแรงมากนัก

การมีผู้ชี้ทางและมีหมู่มีพวกในการปฏิบัตินั้นเป็นสิ่งสำคัญและต้องคอยหมั่นเจริญศรัทธาระลึกถึงพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ และหมู่พวกไว้อยู่เสมอ

...

หากบทความนี้ได้กล่าวผิดพลาดไปประการใดนั้นเกิดจากการทำความเข้าใจในคำสอนมาผิดของกระผมเองและขอกราบขอขมาต่อพระรัตนตรัยและครูบาอาจารย์ไว้ ณ ที่นี้ด้วย และหากสิ่งที่เขียนนี้ถูกต้องและเป็นประโยชน์ต่อพระศาสนาและเพื่อนพุทธบริษัทแล้วกระผมขอน้อมถวายบูชาแด่พระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ และองค์หลวงปู่เจือ สุภโร เป็นที่สุด

รศ.ดร.กีรติ ชยะกุลคีรี

ประตูโบสถ์เก่าวัดพระธาตุลำปางหลวง จ.ลำปาง / ถ่ายภาพโดย กีรติ ชยะกุลคีรี